The Bobby Dasov Songbook : Gwens eerste solorecital

Toen Gwen vier jaar oud was, werd hij betoverd door de mysterieuze straataccordeonist Bobby Dasov. Elke dag
kruiste hij zijn pad aan de kathedraal, op weg naar school. De betovering bleef hangen en werd een
allesomvattende passie voor een instrument en muziek. Veertig jaar later gaat Gwen opnieuw op zoek, naar Bobby en
zijn muziek.
Die zoektocht vertaalt hij in dit solorecital: Anitra’s Dans uit de Peer Gyntsuite van Grieg rijgt zich aan een
virtuoze prelude van Bach die uitmondt in een doordachte en genre overschrijdende improvisatie. Zelden
gespeelde composities van Astor Piazzolla, filmmuziek die Gwen inspeelde voor soundtracks van werk van tv-maker Frank Van Passel. Plaisir d’Amour teruggevoerd naar de wortels van componist Martini.
Het publiek mag zich verwachten aan een landing in weemoed van klassieke melodieën over jazz, balkan en braziliana, langs tango en valse musette. Bij Cresens nooit gespeend van humor, noch in muziek noch in tekst.

Uit Penzine 2016:
“Sinds mijn eindexamen in 1998, heb ik eigenlijk nooit alleen opgetreden, dat is dus bijna twintig jaar geleden. Ik
heb de voorbije jaren hoe langer hoe meer plezier en voldoening beleefd aan het studeren van muziek. Voor projecten zoals met Brussels Philharmonic vorig jaar moest ik soms vijf uur per dag studeren. Ik leerde ondertussen ook een aantal solostukken en zo ontstond de goesting om eens alleen op een podium te kruipen. Ik ben klaar voor een reset na een carrière van twintig jaar, leuk om alle vertrouwde formules overboord te gooien.”

http://www.gwencresens.com